Vorige maand schreef ik over thuisblijven, de Corona aanpak en dat het niet anders is.
Inmiddels zijn we een maand verder en vraagt iedereen zich af hoe lang we nog ‘gedwongen’ worden om te volharden in deze ongekende maatregelen. Afstand houden, sociale contacten vermijden, binnen blijven, wachten op een alles-reddend vaccin….???? Het begint bij mij te steken!
Persoonlijk komen er steeds meer vragen bij me op waar ik geen antwoord, of op z’n minst een antwoord op krijg. Of ik het juist zie of niet, mijn gevoel zegt dat er fundamenteel iets niet klopt aan de maatregelen die ons worden opgelegd.
Waarom wordt er zoveel angst gezaaid?
Waarom wordt er geen ‘hoop’ gegeven?
Waarom zou een vaccin onze enige redding kunnen zijn?
Waarom worden alternatieve behandelingen niet onderzocht?
Waarom worden we massaal gedwongen om allerlei vrijheid-beperkende maatregelen klakkeloos te accepteren?
Waarom zijn er geen ‘gerichte’ maatregelen?
Waarom staan de huidige maatregelen niet in verhouding tot eerdere afwegingen als het gaat om ‘onze gezondheid’?
Waarom is er (ineens?) ontzettend veel geld beschikbaar om de schade te beperken, waar dat eerder niet voor preventie beschikbaar was?
Waarom horen en zien we niets over mogelijke andere maatregelen die ‘de gezondheid van de kwetsbaren’ ten goede kunnen komen?
Waarom krijgen we geen overtuigend bewijs dat dit de enige manier is om met de situatie om te gaan?
Waarom worden kritische geluiden de mond gesnoerd, verbannen uit de media of simpelweg gecensureerd?
Ik krijg er kriebels van. Helemaal als er (gelukkig toch ook nog) andere geluiden zijn te horen.
Alternatieven voor behandeling.
Leefstijl aanpassingen om je weerstand te vergroten.
Andere zienswijzen over mogelijke oorzaak en gevolg (en dus ook andere oplossingen).
Maar ook compleet andere uitleg over virussen, over psychologische effecten van de maatregelen, over de ‘andere schade’ die deze aanpak gaat opleveren.
Verhalen over een groter plaatje.
Zelf vond ik het een eye-opener toen ik las dat er per jaar in Nederland ongeveer 150.000 mensen overlijden. Dat zijn er bijna 3000 per week. Al jaren.
Zet ‘getallen’ (die je nu dagelijks hoort) in perspectief…
Teveel onduidelijkheid.
Te weinig onderbouwing.
Teveel aannames, te weinig feiten.
Teveel deskundigen, teveel tegenstellingen.
Waarom?
Andere belangen?
Ik twijfel. Heiligt het doel de middelen? En wat is dan het doel?
Zijn de middelen niet veel erger dan de kwaal?
Ik twijfel. Aan oprechtheid van woorden. Aan de zin van de maatregelen. En daarmee aan de houding van onze gekozen overheid.
Besluitvorming op basis van eenzijdige (en misschien wel mis-)informatie?
Er zijn veel mensen die andere geluiden laten horen, maar geen zitting (mogen) nemen in adviesorganen.
Ik noem er een aantal waarvan ik denk dat ze integer zijn, dat ze nuttige informatie hebben, logische vragen stellen of aanvullende kennis willen delen.
In Nederland bijvoorbeeld Ad Broere, Door Frankema, Frank Ruesink, Ard Pisa, Janet Ossebaard, George van Houts, Guido Jonkers, Coen Vermeeren. Er zijn er ongetwijfeld meer!
Internationaal zijn er bijvoorbeeld mensen als Greg Braden, David Icke, Bruce Lipton, Deepak Chopra en vele, vele anderen. Ze komen met argumenten waardoor ik twijfel aan de oprechte bedoelingen van degenen die ons nu zoveel opleggen.
Gebruik je gezonde verstand, volg je gevoel, neem niet alles voor waarheid aan (laat staan Dé waarheid). Onderzoek zelf wat bij je past.
Praat er over met elkaar. Niet om te overtuigen of ‘je gelijk te halen’, maar om te informeren. Om te leren van en met elkaar. Dit is per slot van rekening de opzet van de maandelijkse avonden!
Ontdek wat bij jou resoneert. Wat past bij jouw waarden. Ook al is dat misschien niet altijd wat bij jouw (huidige) overtuigingen past.
Sta open. En blijf kritisch!
Vandaag kwam onderstaande video voorbij. Van longarts David Prins. Een persoonlijke video die me aanspreekt. Ik hoop dat je er steun aan hebt.
