Goede voornemens

Welke goede voornemens heb jij al bereikt?

Schrijf je ze op of bespreek je ze met anderen?

Kom je direct in actie of is voor jou 2 januari de dag dat je gaat beginnen? Of 3, of 4 of….

En zeg nu niet dat jij er nooit aan doet, want vrijwel iedereen bedenkt rond de jaarwisseling wel iets wat ie zou willen, of wil veranderen in het komende jaar.

Een goede gezondheid, meer bewegen, beetje afvallen, stoppen met roken. Meer vrije tijd, ander werk, een eigen moestuintje enzovoort. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, nietwaar?

Het hoeft niet eens uit echte ontevredenheid te zijn, maar sommige dingen gaan zoals ze gaan. Terwijl je eigenlijk liever zou willen dat het net even anders zou gaan.

• Je WEET ook wel dat meer bewegen goed is voor je gezondheid, maar ja, die baan van jou is voornamelijk zittend.
• Je VOELT donders goed dat je regelmatig teveel eet, maar ja, het staat er en anders gooi je het weg. Toch?
• Goede voornemens zijn dan mooi om zodoende tegen jezelf te ZEGGEN dat je in ieder geval de intentie hebt om er iets aan te doen.

Helaas, de omstandigheden zijn vaak sterker dan de intentie. Omdat de omgeving niet verandert. Een excuus om niet te veranderen is altijd aanwezig. Altijd! Omdat we gewoontedieren zijn, vinden de mensen in onze omgeving het vaak ook lastig als we ineens afwijkend gedrag vertonen. Gewoon meedoen zoals het altijd gaat.

Let maar eens op:

• Huisgenoten die het “stom” vinden als je anders gaat eten.
• Collega’s die het raar vinden als je gaat staan zodra je telefoneert.
• Sportvrienden die de snack en het pilsje of de energydrink na de training minstens zo belangrijk vinden als de training zelf.
• En in de doorsnee winkels blijven de “ongezonde” aanbiedingen je ook gewoon weer om de oren vliegen.

En dan is er nog iets: een voornemen uitspreken is vrij simpel, maar het uitvoeren is een stuk lastiger. Een voornemen is gericht op de toekomst. Daar kun je best morgen mee beginnen. Of overmorgen. En na het begin is er vast een momentje dat je “even” overslaat. Even niet meer.

Zolang je niet tot actie overgaat en dit ook volhoudt, bereik je met je goede voornemens helemaal niets. Jammer dan!

Wat je kan helpen is het volgende:benoem de goede voornemens alsof je ze al bereikt hebt. Alsof het al gelukt is. Alsof de situatie al veranderd is.

In plaats van: “Ik wil meer bewegen”, zeg je “dat je over 3 maanden gewend bent om 5x per week een wandeling van een uur te maken”. Het zo uitspreken voelt ook anders: als je zegt “dat je gaat stoppen met drop eten op kantoor”, heeft dit een soort open einde in zich. Het moet allemaal nog maar gebeuren, er is een ingebouwde kans dat het niet gaat lukken…. Maar als je zegt “dat je aan het eind van deze maand geen dropje uit de pot hebt gepakt”, is het al veel meer werkelijkheid. Het gaat je lukken, want (in je verbeelding) is het al gelukt! Je hebt het plaatje al gezien. De reis is geboekt, de bestemming al uitgekozen!

Met een mooi woord noem je dit visualiseren. Is minder moeilijk dan het klinkt hoor. Maar door het zo te benoemen “zeg” je tegen je eigen brein dat het zich daar op moet richten. Want dat is jouw nieuwe werkelijkheid. En waarom zou je brein afwijken van jouw werkelijkheid.

Vandaar mijn openingsvraag “Welke goede voornemens heb jij al bereikt?” Ik hoor ze graag.

Vind je dit leuk of interessant? Kijk dan bijvoorbeeld ook eens op  leefstijlkompaz.nl/nieuwe-jaar-goed-beginnen