Lezing Larissa Verhoeff: Vette Pech!

Ik had het voorrecht om Larissa Verhoeff te ontmoeten bij een lezing die ze gaf. Larissa schreef twee boekjes met de prachtige titels “Vette pech” en “Dikke pret”. Een bloemlezing vanuit 130 kilo ervaring over haar proces van dik worden en afvallen. Een aanrader!

Herkenning en opluchting bij degenen die ook dik zijn. Plaatsvervangende schaamte voor het soms wel erg ongenuanceerde gedrag van de niet-dikkerds onder ons. Maar met een paar glasheldere boodschappen: achter elke kilo zit een verhaal, dat er behalve aandacht voor voeding en bewegen altijd ook aandacht voor de emoties achter het eetpatroon nodig is, dat je zelfvertrouwen groeit als de kilo’s afnemen en dat iedereen een eigen gewicht heeft waarop hij/zij zich lekker voelt. Ongeacht de BMI cijfertjes.

Met een enorme dosis humor en zelfreflectie nam ze ons mee langs allerlei trucs om maar aan de zin in eten toe te kunnen geven. Dat ze in de cafetaria een nep-telefoongesprek voert met haar man die zogenaamd zijn bestelling ook nog even doorgeeft, terwijl ze alles zelf gaat eten. Hoe ze het toetje bij een volgende McDonalds haalt omdat ze niet 2 keer bij dezelfde McDrive langs wil.

Gaandeweg gaat de toon van haar verhaal over van hilarisch-verhalend naar gevoelig-persoonlijk. Het betrap-moment als haar man in de meterkast een voorraad chocola ontdekt. Hoe haar dag volledig vergald kon worden door onbekenden die een veroordelende blik, of nog erger, net hoorbare opmerkingen maken. De vernedering in het zwembad als er zeehond geluiden worden gemaakt. Larissa verwoord van deze alledaagse ervaringen de pijnlijke impact. Dat dit haar zelfvertrouwen niet ten goede kwam is een understatement. Vele aanwezigen in de zaal hadden soortgelijke situaties meegemaakt.

De serieuze boodschap van Larissa is dan ook: oordeel niet te snel, achter elke kilo zit een verhaal. Niemand is vrijwillig dik. Dat is overigens wat anders dan accepteren dat je dik bent. Dikke mensen zijn vaak gevoelige mensen. Onbegrip, botheid of juist negeren kan, aangewakkerd door de alom verkrijgbare “troost” producten, heel gemakkelijk tot compensatie eten leiden.

Waarmee ze niet wil zeggen dat “de schuld” bij anderen gelegd mag worden. Integendeel, door je bewust te zijn van deze krachten, kun je zelf anders omgaan met de commercie, met de botterikken, met de zogenaamd deskundigen enzovoort. En je eigen plan trekken. Daar hoort bij wat bij jou past. Of dat nou sporten of gewoon meer bewegen is, meditatie of lezingen geven is, als het voor jou werkt dan is het prima. Soms heb je daar, zoals ze het noemt, een sleutelmoment voor nodig. Een situatie waarin het ineens duidelijk wordt dat dit niet bij jou hoort. Een “life-changing-moment” waarop de knop wel ineens om kan. In haar geval in een ambulance in het buitenland, maar dat kan natuurlijk voor iedereen anders zijn.

Larissa Verhoeff zet zich af tegen de snel-slankmakers, de betweters, de betutteling, de oordelen. En dat mag ze doen omdat ze in alles een ervaringsdeskundige is. Nadat ze er achter kwam dat ze vooral een gezonde relatie met haar ziel nodig had, konden alle apparaten en diëten aan de kant. Dat leverde niet alleen ruimte in huis op maar ook ruimte in haar hoofd. Meer ruimte voor ontspanning en het besef dat ze meer was dan alleen dik. Meer zelfvertrouwen, minder kwaad, minder stress. “Beter gezond, je lekker voelen en vol zelfvertrouwen met een iets te hoge BMI, dan ongezond, een laag zelfbeeld maar wel een zgn. normale lengte-gewicht-verhouding” is haar devies.

En tot slot heeft ze nog een tip voor als mensen je maar eten blijven aanbieden: stel ze voor de keuze: “Als je nu nog een keer vraagt vind ik je onaardig, als je stopt met aanbieden vind ik je aardig”.
Je hebt dan dus vette pech of dikke pret met me!